ملت من
این ملت منست که
دستان خویش را
بر گرد آفتاب کمربند
کرده است
این مشت های اوست مه
میکوبد از یقین
دروازه های بسته ی
تردی قرن را
ایمان بیاورید !
تنهاترین پیامبر
اینک
ملتم – با آیه های
چشم خدا قد کشیده است
این ملت منست که
تکرار میشود
با نام انسان با واژه
عشق
این اوست
اوست
اوست
که شیپور هایش
شیپور های فتح پیام
اشنایش را
آورده در صدا
بیدار میکند
هشدار میدهد
کابل – ۱۵ سنبله ۱۳۶۳
No comments:
Post a Comment